Het paddock paradise principe

In het wilde leven van een paard, legt een paard ongeveer zo’n 10 tot 20 kilometer af per dag op zoek naar gras, drinkwater en een veilige plek om de nacht door te brengen. En als je paard de hele dag in de wei staat, zal het eerder 10 tot 20 meter zijn om van zijn favorieten graas plekje naar de drinkbak te lopen.

Maar door het ‘Paddock Paradise’ maak je de natuurlijke leef omgeving perfect na!

De bedoeling van een Paddock Paradise is dat je paard zo veel mogelijk afstand aflegt om ‘te overleven’. Natuurlijk is overleven niet echt nodig voor onze paardjes, maar iets ingewikkelder kan geen kwaad.

Een Paddock Paradise begint met een track. Dit is een strook die geheel rondom de weide loopt. De breedte is ongeveer 3 tot 5 meter. Het is de bedoeling dat de paarden op dit track lopen. Dit wordt gedaan, omdat paarden in het wild een bepaalde route in het landschap belopen en deze steeds opnieuw volgen. Door intuïtieve nieuwsgierigheid zal vaak gebeuren dat een paard de eerste keer het pad rondlopen, maar daarna stilstaan. Het is de bedoeling dat je je paard stimuleert om te blijven lopen. Volgens het principe van het Paddock Paradise wordt dit gedaan door steeds kleine hoeveelheden ruwvoer te verspreiden over de track.

De bedoeling van een Paddock Paradise is dan ook dat het paard zo veel mogelijk afstand moet afleggen, zo kun je dus het hooi aan de ene kant van de wei doen en als je paard dan wil drinken dan moet hij dit weggetje door, over dat boomstammetje heen springen door die vijver heen en dan pas komt hij bij zijn drinken

De ondergrond van het track moet net zoals in het wild bestaan uit verschillende soorten terrein. Het doel is om het paard te laten bewegen met zijn lijf en zijn hoeven gezond te houden. Dit doe je door het evenwicht te trainen op oneffen terrein en de hoeven te laten afslijten door ruwere terreinen. In een Paddock Paradise is het gewenst dat een track reliëf kent en dat het uit verschillende ondergronden bestaat. Bij de ondergronden kun je bijvoorbeeld denken aan grond, mul zand, oneffen pad met puntige stenen en klei. Natuurlijk zijn er nog veel meer soorten ondergrond te bedenken en het is dan ook belangrijk om te kijken wat het terrein zelf al heeft en wat de mogelijkheden zijn in een gebied. Let er wel op dat een paard niet afgeschrokken wordt door de ondergrond. Het mag zeker een uitdaging zijn, maar een paard moet niet omdraaien

In de natuur zie je twee verschillende soorten plekken om te rollen. Naast het rollen in de modder rollen wilde paarden vaak in fijn zand. In het wild zijn er plekken waar al jaren achter elkaar verschillende generaties paarden rollen. Hierdoor ontstaat er heel fijn zand dat zorgt voor de verzorging van het paard. Dit soort zanderige plekken moeten dus ook terugkomen in een Paddock Paradise en ver weg liggen van de modderrolplekken, dit omdat de paarden anders snel achter elkaar in modder en fijn zand gaan rollen. Hierdoor werken de twee soorten niet afzonderlijk op de huid. Het is bijna niet mogelijk om dit soort fijn zand te hebben en een echte oplossing voor een Paddock Paradise is er dan ook nog niet. Misschien maakt een paard het uiteindelijk wel zelf. Het is in ieder geval handig om een droge rolplek te hebben binnen een Paddock Paradise.