Het verhaal van Sandro
Sandro is in de zomer van 2012 al 6 jarige op de manege gekomen. Hij is aangekocht als cursus,- en wedstrijdpaard voor Suzanne. Zij heeft met hem M gesprongen (1.20m), was M startgerechtigd in de dressuur en reed ook crosslessen met hem. Het is dus een heel veelzijdig paard. Echter ging het in januari 2014 mis toen hij zichzelf aantikte en er een schiefel ontstond op zijn rechterachterbeen.
| Schiefels zijn veelvoorkomende botblessures van het pijp- of griffelbeen bij (sport)paarden. Een woekering van het botvlies, het botvlies is een stevige laag cellen die zorgt voor de voeding, groei, bescherming en herstel van het onderliggende bot. Deze laag heeft daarvoor de unieke mogelijkheid om nieuw botweefsel aan te maken. Je ziet dan op de plek van de schiefel een harde bult onstaan. De diagnose is meestal op het oog te stellen en vaak is een schiefel onschuldig. In enkele gevallen is een schiefel helaas niet onschuldig en kan het paard kreupel lopen. Dit hangt af van de grootte en de plek waar het is ontstaan. |
Sandro had de pech dat zijn schiefel niet onschuldig was en hij werd kreupel. Na een lange rustperiode liep hij echter weer goed en is zijn training weer opgebouwd. Maar toen is de schiefel weer gaan groeien en is hij weer kreupel geworden. Wederom heeft hij een lange periode rust gehad en is hij weer beter geworden. Echter werd hij nu linksvoor kreupel. Verschillende dierenartsonderzoeken gehad maar een echte oorzaak is niet gevonden. Wederom heeft hij weer lekker lang vakantie gehad. Ondertussen is het alweer het voorjaar van 2015 ruim een jaar na zijn eerste kreupelheid. De prognose is slecht en over het algemeen genomen wordt een paard die al een half jaar geen verbetering meer laat zien ook niet meer beter.
We zouden de zomer nog even afwachten en hoopte op een wonder. En wonder boven wonder verbeterde hij in de zomer en was minder kreupel, de ene dag liep hij heel slecht en waren we bang dat we hem konden laten inslapen, maar de andere dag liep hij eigenlijk maar heel licht onregelmatig. De dagen dat hij maar licht onregelmatig liep gaven ons weer hoop. Maar er moest toch wat gebeuren want hij was nog niet goed. Toen hebben we besloten om hem nog een kans te geven door beter te worden door goede training. Dit wilden wij alleen niet onder het zadel doen aangezien hij hiervoor te slecht liep.
Daarom is hij naar Thirza Hendriks gegaan die hem aan de hand getraind heeft voor een maand. Daarna is Suzanne hem weer langzaam op gaan bouwen onder het zadel en is hij in de zomer van 2016 de les in gegaan. En dit doet hij tot nu toe super, wij hopen dan ook nog lang van hem te kunnen genieten in de lessen.
Benieuwd hoe Thirza met hem aan het werk is geweest? Bekijk dan dit filmpje.
